เจ้าสาวดังโงะ ตอนที่4

หลังจากที่เราเสร็จสิ้นพิธีการงานศาลเจ้าไปในตอนที่แล้วนั้น

เรามาเริ่มงานเลี้ยงดินเนอร์ไปพร้อมๆกันเลยดีกว่าค่ะ

หยุดความคิดของงานแต่งไทย ที่บ่าวสาว ยืนพูดบนเวที

มีผู้ใหญ่มาคล้องมาลัย มีพิธีกรสองคนขนาบข้าง ถามเรื่องราวความเป็นมา บลาๆๆๆ

ตัดมันออกไปก๊อนน มันไม่ใกล้เล๊ยยยยยย

เรากับสามี ประชุมกับพนักงานที่ดูแลงานเราบ่อยมาก ไปโรงแรมมันทุกอาทิตย์

เราจ้างพิธีกร ที่มีความสามารถพูดได้สองภาษา ทั้งญี่ปุ่นและอังกฤษ

เพื่อให้เพื่อนคนไทย และเพื่อนสามีที่บินตรงมาจากซิดนีย์ได้เอนจอยกับงานเราอย่างเต็มที่

ไม่ใช่มานั่ง งง อยู่ มันพูดไรกันวะ งี้

ก่อนหน้าวันงาน 2 อาทิตย์ได้ ที่มีการคุยสรุปทุกๆสิ่งทุกๆอย่างที่จะเกิดขึ้น

โดยมีเรา สามี และ พิธีกรช่วยกันตัดสินใจ ขั้นตอนต่างๆในพิธี

ถามว่าเราจำได้ไม๊ อะไรก่อนหลัง หึ งง มันเยอะมากจริง

ถึงขั้นบอกสามีว่า วันงานขอจดกำหนดการไว้บนโต๊ะได้ไม๊

ว่าเราต้องทำอะไรต่อไป 5555

4โมงเย็น ตรงเป๊ะ เรา และสามี และทีมช่าง 4 คน พร้อมรบละค่ะ

ทีมงาน โผล่ไปดูหน้าห้องแต่งตัว เอาจริงๆแล้ว ห้องที่เราแอบเปลี่ยนชุดอยู่

คือห้องแต่งตัวสำหรับงานแต่งโดยเฉพาะ คืออยู่มันหน้าห้องบอลรูมอ้ะแหล่ะ

คือเค้าคงคิดมาแล้วว่า 30 นาที ให้วิ่งขึ้นชั้น 8 ไปเปลี่ยนคงไม่ทัน

ทำห้องตรงนี้สักห้อง น่าจะเหมาะกว่า และมันใช้ได้จริงๆค่ะ

หลังจากทีมงาน เช็คบริเวณห้องบอลรูมว่าพร้อมรึยัง

เมื่อพร้อมเป๊ะ ทุกคนนั่งที่ ประตูบอลรูมปิดสนิท

เรากับสามีถึงเดินออกไปค่ะ

ตอนแรกมันวิ่งๆ มันก็ไม่ตื่นเต้นอ่ะ พอยืนรอจังหวะประตูเปิดเท่านั้นหล่ะ

ขาสั่นค่ะคุณผู้โชมมม เห้ย ตื่นเต้นน เอาไงดี เริ่มอยู่ไม่สุก

ทีมช่างก็มา กัมบัตเตะๆๆ อยู่ข้างๆ (แปลว่าสู้ๆ)

จัดแจงการถือช่อดอกไม้ การควงแขนสามี สามีมืออีกข้างวางตรงไหนไรงี้

ระหว่างนั้นก็พนักงานมาบรีฟ ว่าเข้าไปให้โค้งนะ มีขอบอยู่ที่พื้น

ลืมถอนสายบัว และยกมือไหว้ ทิ้งไว้ที่ไทยก่อน

ที่นี่โค้งคำนับอย่างเดียวค่ะ และชุดเดรสขาวที่เราใส่อยู่นั้น

แน่น แน่นมากกกกกก แน่นกว่าชุดกิโมโน ตอนนี้เหมือนตายไปครึ่งท่อน

งานเราวันอาทิตย์ใช่ม้ะ ไฟนอลชุดวันศุกร์ เรารู้ตั้งแต่วันนั้นละว่ามันแน่นมาก

แต่มันแก้ไม่ทันอ่ะ เสาร์เช้าครอบครัวเรากับเพื่อนมาแล้วววว

ไม่มีเวลาแก้อีก เอาก็เอาวะ ช่างมัน ใส่ก็ใส่

พอวันจริง มันรัดจนจะเจ็บหลัง หายใจไม่ออกกก

มีเวลาแก้ไขหรอ ไม่มี๊ ไปต่อค่ะ 55555

พอประตูเปิด ไฟส่องป๊าดดดด เดินเข้าห้องบอลรูม

แล้วโค้งตั้งแต่ตรงหน้าประตู ซ้ายที ขวาที

มีพนักงานคอยบอกตลอดว่าหันซ้ายนะ ขวานะ อ้ะเดินนะ ตลอดเวลา

สบายไป ไม่ต้องจำ 555 

เราบอกสามี ตั้งแต่ก่อนงานว่า เวลาโค้ง หรือลุก หรือนั่ง ให้เรารอด้วย

ชุดเราลุกยาก โค้งยาก ให้ช้าๆหน่อย

ซึ่งดูจากภาพนิ่งทั้งหลายแล้ว สามีให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ไม่ขึ้นก่อนแต่อย่างใด

เงยหน้าไม่พร้อมกัน มันไม่สวยยยยย รูปไม่สวยยยย

ไม่มีพรีเวดก็งี้ 555555 แคร์รูปที่จะถ่ายออกมามาก 5555

โค้งเสร็จเราก็เดินไปยังเวทีค่ะ เวทีเราเตี้ยๆ เล็กๆ

มีโต๊ะ และเก้าอี้บัลลังก์สำหรับบ่าวสาว

งานญี่ปุ่น บ่าวสาว นั่งทานด้วยค่ะ 55555 แขกกินชั้นก็ต้องได้กินสิยะ

แต่วันจริงก็กินไม่ลงหรอก กินกันไปคนละคำสองคำให้พอหายหิว

แต่ไม่ต้องยืนนานๆ ก็คือที่สุดละค่ะ 555 เจ้าสาวงานไทย น่าจะเข้าใจดี 5555

ที่นั่งบ่าวสาวแค่นี้เลยค่ะ ง่ายๆ ไม่ต้องตัดโฟมป้ายชื่อบ่าวสาว

ไม่ต้องทำโลโก้ ไม่ต้องตกแต่งแบคกราวน์ใดๆทั้งสิ้น

เห็นถุงทิฟฟานี่ฟ้าๆในรูปไม๊คะ นั่นคือถุงของชำร่วยค่ะ

วางไว้ให้ที่เก้าอี้ ของใครของมันแบบนั้นเลย

เมื่อถึงโต๊ะบ่าวสาว สามีก็กล่าวคำต้อนรับ เป็นภาษาญี่ปุ่น และอังกฤษค่ะ

อีที่งึมงำๆ มาตลอดทั้งวันนี่แหล่ะค่ะ ได้พูดสักที 5555

พูดเสร็จ จัดไปอีก 1 โค้ง แล้วนั่งลง

ระหว่างนี้พิธีกรก็พูดอะไรไปเรื่อย ฟังไม่ออก 5555

เรากับสามี ได้รับจดหมายอวยพรจากบุคคล บริษัท ห้างร้านมากมาย ก่อนวันงาน

แต่พิธีกรเลือกอ่านจดหมายจากนายกฯ ชินโซะ อาเบะค่ะ

เนื่องจากนักการเมืองที่มา เป็นพรรคเดียวกัน เค้าคงขอมาให้

ถามว่าที่อ่านมารู้เรื่องไม๊ ก็ไม่ 5555 ไม่ใช่ใครที่งง เจ้าสาวนี่หล่ะที่งง  5555

เจ้าบ่าวพูดเสร็จ อ่านจดหมายเสร็จ พิธีกรก็พูดถึงประวัติเราสองคนค่ะ

สองภาษา อังกฤษ และ ญี่ปุ่นค่ะ ประวัติจากที่ประชุมเจอกันเมื่อสองอาทิตย์ก่อน

มีการสัมภาษณ์กันไปตั้งแต่วันนั้น นางก็เล่าไป ไม่ต้องมาถามบ่าวสาวบนเวทีอีก 

เจอกันครั้งแรกที่ไหน ประทับใจอะไรในตัวเค้า ขอแต่งงานยังไง ไม่มี๊ ไม่ต้อง เล่าไป

จากนั้นก็มีกล่าวคำยินดีจากผู้มีหน้ามีตา มีตำแหน่งสูงๆ

เหมือนเราให้ความสำคัญให้เค้าพูดอ่ะค่ะ

เริ่มจากนักการเมืองก่อน เรียกชื่อเรา คาซาม่าซังๆๆ (เราชื่อไทย  กษมา KASAMA)

ญี่ปุ่นอ่าน คาซาม่า ทุกคน 5555 ฟังออก แค่ชื่อเราเท่านั้นแหล่ะค่ะ

นอกนั้นนั่งยิ้มเฉยๆ 55555 เพื่อนคนไทย มองหน้าเหมือนถาม ว่ามึงยิ้มนี่รู้เรื่องหรอ

ได้แต่ยิ้มกลับไป นี่ก็ไม่รู้เรื่องเหมือนกัน 5555

ตอนผู้ใหญ่พูด บ่าวสาว และพ่อแม่บ่าวสาว ต้องลุกยืนด้วยนะคะ

เราเตี๊ยมแม่ไว้แล้วหล่ะ แต่กลัวแม่ลืม พนักงานที่คอยส่งสัญญานก็พูดอังกฤษไม่ได้

โต๊ะแม่ก็ไกล ได้แต่ลุ้นว่าแม่จะลุกป่าว 5555

นักการเมืองพูดจบ เราโค้งทำความเคารพ และนั่งลงค่ะ

ลืมไปรึยัง ว่าชุดเจ้าสาวแน่นสาสสส

มัน นั่ง ไม่ ลง เว้ย 5555 เอวถูกบล๊อคไว้อ่ะค่ะ

ตอนนั้นพะอืดพะอมมาก ทรมานสุดๆ น้ำตาจะไหล 55555

คนที่สองลุกขึ้นพูด เป็นประธานบริษัทซูซูกิระดับภูมิภาคอะไรซักอย่าง

คือที่บ้านเป็นธุรกิจขายรถค่ะ ก็จะเป็นผู้หลักผู้ใหญ่ในธุรกิจรถยนต์ประมาณนี้

บ่าวสาว และพ่อแม่ ลุกอีกทีค่ะ พอลุกขึ้น นางบอกให้นั่งค่ะ

ไม่ถือตัว ไม่ต้องยืน บ่าวสาวนั่งอีกรอบค่ะ

..ช้าน เหมือน คน กำ ลัง จา ตายย  ที่ ขาด อา กาศ หาย จายยย..

หลังจากที่เราซ้อมตายกันมาหลายรอบ

ถึงเวลาที่เราต้องยืนมั่ง เดินมั่งละค่ะ 555

พี่ชายสามี ซื้อถังสาเกมาให้เป็นของขวัญวันแต่งงานค่ะ

เป็นถังไม้แบบโบราณ ด้านในบรรจุเหล้าสาเกค่ะ

ซึ่งทางทีมงาน แอบเปิดไปหน่อยละ เพื่อแจกให้กับแขกทุกคนในงานค่ะ

ด้วยแก้วบล็อคไม้ตามประเพณี และเป็นของที่ระลึกให้กับแขกทุกคนด้วยค่ะ

เอากลับบ้านได้เลย

ตามที่เราว่าไว้เมื่อตอนที่แล้ว ว่าสาเกเป็นสัญลักษณ์ของการเฉลิมฉลอง

การเปิดงาน เปิดบริษัท เค้าก้อมาระเบิดถังสาเกแบบนี้แหล่ะค่ะ

ฝาเป็นฝาไม้ ค้อนไม้ แข็งแรงเบอร์ไหนไม่ทราบได้ ต้องใช้แรงเท่าไหร่ไม่รู้

มือเราอยู่บนมือสามีอีกทีค่ะ 55555

ตีครั้งแรก ไม่แตก

รู้สึกจะตีตามลงไปเกิน 5 ที ถึงจะแตก 555555

ละยังไง กล้องบานเลยข้างหน้า

แขกที่ญี่ปุ่น เราไม่เห็นเค้านั่งเล่นมือถือเลยนะ

ใครพูดก็มอง ก็ฟัง สนใจ พอบ่าวสาวทำอะไร ก็วิ่งกรูมาข้างหน้ามาถ่ายรูป

น่ารักอ่ะ ซึ้งใจ มีส่วนร่วมตลอดๆ

เรื่องของเรื่องคือ ทุบยังไงให้รูปออกมาสวย 555555

ไม่ถ่ายพรีเวดก็เงี้ยยยย 555555

ผลสรุปออกมาว่า ไม่มีรูปไหนสวย บรายยย

เออ ช่างมัน เอาฟีลลิ่ง (ปลอบใจตัวเอง) 5555

เรามีผู้ใหญ่อีก 1 ท่าน ขึ้นพูดค่ะ ตอนนี้บ่าวสาว กลับเข้าโต๊ะละ

แต่ก็ยืนฟังเหมือนเดิม ผู้ใหญ่ท่านนี้จะพูดอวยพร รวมถึงนำ คัมไป ค่ะ

เหมือน ไชโย บ้านเราค่ะ แต่ไม่มี คัมๆๆ ไปๆๆ แบบ ไชๆๆๆ โยๆๆๆ งี้นะ

คัมไปทีเดียว และแขก กับบ่าวสาว ดื่มสาเกจากบล็อคไม้พร้อมๆกัน

พูดถึงเรื่องคัมไป ที่ญี่ปุ่นนี่ ไม่ว่าจะงานเล็กงานใหญ่

เครื่องดื่มจะมาก่อน และห้ามรีบดื่มก่อนนะ ต้องรอคัมไปพร้อมกันก่อน

ไม่ว่าจะกับบริษัท กับแก๊งเพื่อน ทุกวันนี้ เรากับสามียังคัมไปกันก่อนมื้ออาหารเลยค่ะ

ใครเดทกับหนุ่มญี่ปุ่น อย่าเพิ่งหิวน้ำ รีบกระดกนะคะ รอคัมไปกันก่อน

วางยาให้นางตายใจว่าเรารับวัฒนธรรมนาง พอเป็นแฟนแล้วค่อยกลืนค่ะ

หิวก้อกิน ไม่หิวก็กินแบบบ้านเรา 55555555

คัมไปเสร็จ มีสปีชสั้นๆจากเพื่อนสามีค่ะ พูดถึงความรู้สึก

ความผูกพันธ์ของนาง นู่นนี่นั่น ปกติแล้วจะมีทั้งเพื่อนเจ้าบ่าวและเจ้าสาวค่ะ

แต่เราเลือกเพื่อนไม่ได้ ทุกคนสำคัญหมด กลัวเพื่อนน้อยใจ

ไม่ต้องพูด ตามนั้น 55555

ถึงอีกหนึ่งพิธีค่ะ พิธีตัดเค้กกก

ตัดเสร็จให้เจ้าบ่าวป้อนเจ้าสาวค่ะ

แล้วเจ้าสาวจะป้อนกลับเป็นคำใหญ่ๆ ให้ใหญ่เท่าความรักที่มีให้ฝ่ายชาย

งานอื่นๆ เค้าเตรียม จอบ พลั่ว ทัพพีมาตักกันได้นะคะ เอาขำๆไรงี้

เราเอาแค่ช้อนธรรมดา สงสารสามี 5555

แต่พอสามีป้อนเรา เลวว นางตักคำใหญ่มากกกก ไม่สนใจรูปปากเราเลยย

พอตาเรา จัดเต็ม ใช้ช้อนแค่ตัดค่ะ แต่เอามือหยิบ

กินเข้าไป ไม่มีความเห็นใจใดๆทั้งสิ้น เลวววววว สมมมมมม

เรากับสามีทำเซอร์ไพรสให้เพื่อนๆค่ะ เราเลือกรูปมาทำเป็นวิดิโอ ใส่เพลง ใส่คำพูดไรงี้

ความคิดสามีค่ะ แต่ใครทำคลิป ดิชั้นค่ะ 555555 คิดทำไมให้มันลำบากน้อออ

เราก็เลือกรูปเพื่อนกลุ่มที่มาร่วมงานค่ะ มาหน้าใหม่ แต่ในคลิปหน้าเก่าบ้าง

ก็สนุกสนานดีค่ะ

ระหว่างนี้ เรากับสามีไม่ได้ว่างนะคะ

แขกที่มาร่วมงาน เดินขึ้นมาถ่ายรูปด้วยตลอดเวลา ยิ้มจนหน้าไม่รู้เป็นทรงอะไรเลยค่ะ

นั่งอยู่กับที่ แขกเดินเปลี่ยนขึ้นมาเรื่อยๆค่ะ ยิ้มอย่างเดียว

ต่อจากนั้น เป็นพิธีมอบดอกไม้ให้บ่าวสาวจากเด็กๆค่ะ

แล้วเราก็มอบของขวัญคืนให้เด็กๆค่ะ

เด็กที่เราเลือก เป็นลูกชายและลูกสาวของพี่ชายสามีค่ะ

พี่ชาย 4 ขวบ น้องสาว 2 ขวบ คนพี่นี่เกร็งหน้าตึงตั้งแต่เช้า 555

คนน้องนี่พอได้ของก็ไม่สนใจกล้องละค่ะ ก้มหน้าแทะของขวัญอย่างเดียว 555

หลังจากนี้ บ่าวสาวเดินละค่ะ กล่าวขอบคุณแขกตามโต๊ะ

แต่ไม่ได้บังคับถ่ายรูปทุกโต๊ะ แบบงานไทยนะคะ ส่วนใหญ่จะเป็นเซลฟี่

หรือแขกถ่ายเรามากกว่าค่ะ

เรามีพนักงานคอยบอกทางไปตลอดค่ะ นางเร่งด้วยนะ ถ้าโต๊ะไหนถ่ายนานอ้ะ

ทีมช่างแต่งหน้าก็คลานตามกระโปรงเรามาอีก 1 คน

พอเดินมาถึงโต๊ะสุดท้าย หันหลังโค้ง เดินออกประตูไปค่ะ

พอประตูปิดตามหลังเราปุ๊บ

เจ้าบ่าว เจ้าสาวหอบกระโปรงวิ่งค่ะ วิ่งจิงๆค่ะ

เรามีเวลาอีก 30นาที เพื่อเปลี่ยนชุดแดง แต่ก่อนหน้านั้น

เราต้องถ่ายภาพคู่ แบบโชว์ชุดสวยๆก่อน เพราะเราสั่งทำอัลบั้มไว้ 555

วิ่งสิคะรอไร ถ่ายเสจ ก็วิ่งกลับเข้าห้องแต่งตัวค่ะ

เปลี่ยนชุดแดง เปลี่ยนรองเท้า หน้าผม เครื่องประดับอีก 1 รอบ

ระหว่างนี้ด้านในทำอะไรกันน่ะหรอคะ

เปิดพรีเซ้นเทชั่นค่ะ ถุกค่ะ เพิ่งเปิดมันกลางงานนี่แหล่ะค่ะ

มีโชว์ไฟจากในห้องครัวนิดหน่อย เป็นครัวย่างค่ะ สำหรับอาหารจานต่อไปไรงี้

ครบ 30 นาที เรากลับมาประจำที่หน้าประตูค่ะ

ทีนี้เราเดินเข้างานพร้อมแม่ค่ะ จะเซ็ทเป็นฉากคล้ายพิธีในโบสถ์งี้

แบบเจ้าบ่าวไปรอข้างในก่อน เจ้าสาวเดินมากับพ่อหรือแม่ แล้วไปจับมือกัน

ส่งมือเจ้าสาวต่อไปให้เจ้าบ่าว นึกภาพออกม้ะ 55555

ไม่รู้จะทำ ทำไม นี่ยังไม่เข้าใจจนถึงทุกวันนี้

ต่อไป เป็นพิธีจุดเทียนค่ะ Candle Service

ทุกโต๊ะ จะมีแจกันดอกไม้ ที่มีเทียนอยู่ตรงกลาง

เราก็เดินไปจุดให้ทุกโต๊ะค่ะ มีโอกาสกล่าวคำขอบคุณอีกครั้งนึง

เมื่อครบทุกโต๊ะ เราก็มาจุดเทียนแต่งงานของเราค่ะ

สำหรับเทียนเล็กๆรอบ เราให้แขกมีส่วนร่วมในการจุดค่ะ

หลังจากนี้ก็มีการแสดงเล็กๆน้อยๆ จากเพื่อนสามีค่ะ

ขณะที่เรานั่งอยู่ที่โต๊ะ ก็มีคนต่อแถวถ่ายรูปตลอดนะคะ

ไม่ได้ว่างแม้แต่จะจิบน้ำ 5555

ที่ญี่ปุ่นยังมีพิธีที่แขกเดินมารินเบียร์ให้บ่าวสาวค่ะ

เบียร์ที่โต๊ะ เสริฟเป็นขวดค่ะ แขกก็เอาขวดนั้นแหล่ะ มาเติมให้เรา

ถึงขั้นใต๊โต๊ะ มีถังเปล่า ไว้ให้เราเททิ้งค่ะ 5555

สรุปไม่ได้แตะเบียร์ค่ะ เททิ้งหมด

อาหารตอนนี้เสริฟจนถึงอาหารหวานละค่ะ

และตัดแบ่งเค้กแต่งงานให้กับทุกๆคนด้วย

เรามีเกมส์ปุ๊บปั้บรับโชคให้ร่วมสนุก

แบบใต้จานเค้กมีสติ๊กเกอร์รูปหัวใจจะได้รางวัลอย่างงี้ค่ะ

แต่เอาจริงๆแล้ว ผู้โชคดีเราเลือกไว้ค่ะ 5555

เนื่องจาก ตำแหน่งที่นั่งแน่นอน เลือกใครก็ได้ตามนั้นค่ะ

เลือกเป็นน้องเด็ก 1 แขกญี่ปุ่น 1 แขกไทย 1 ค่ะ 

งานญี่ปุ่น จะรวมเอาทุกความรู้สึกมาไว้ในงานแต่งงานค่ะ

ทั้งความยินดีให้บ่าวสาว ความสนุกสนานจากการแสดง

และความซาบซึ้งจากจดหมาย ที่เจ้าสาวจะอ่านให้พ่อแม่ฟัง

เป็นจดหมายที่กล่าวคำขอบคุณ ความรักที่มีให้พ่อแม่ประมาณนี้ค่ะ

เจ้าสาวที่ญี่ปุ่นเชื่อว่า ถ้าอ่านไปร้องไห้ไปจะสวย

คนจะเห็นใจ ซาบซึ้ง อะไรทำนองนี้

ตอนเราร่างจดหมายอ้ะ ร้องไห้หนักมากกก พอวันจริง มันแค่ซึมๆ

น้ำมูกไหลเฉยๆ เพราะอ่าน 1 ตอน สามี ต้องแปลเป็นภาษาญี่ปุ่นให้ค่ะ

อารมณ์ไม่ต่อเนื่องเลยอ้ะ แต่แม่ แม่ร้องไปล้าววววววววววว 5555

เพื่อน เพื่อนก็ร้องด้วยยยยยย 555555

บ่าวสาวและพ่อแม่ จะมายืนด้านหลังห้องบอลรูมรวมกันอีกครั้ง

มอบดอกไม้ให้แม่ มอบของขวัญให้พ่อ สามีเรากล่าวขอบคุณแขกอีกครั้งค่ะ

คราวนี้เป็นภาษาญี่ปุ่น และไทย ท่องแทบตายยยย พูดก็ไม่ชัด จะขำก็ไม่ได้ 5555

บ่าวสาว และพ่อแม่ จะมาตั้งแผงอีกครั้งหน้าประตูห้องบอลรูมค่ะ

เพื่อกล่าวขอบคุณเป็นรายบุคคล ย้ำ ทีละคนค่ะ

โดยเริ่มจากพ่อสามี แม่สามี สามี เรา แม่เรา พ่อเรา

แขกก้อเดินมาทีละคน กล่าวคำยินดีตั้งแต่หัวแถวยันท้ายแถว

ระหว่างนี้เราก็มอบ ขนมกล่องรูปดาวที่เราเตรียมไว้ให้ทุกคนค่ะ

จำขนมได้ไม๊ จำไม่ได้ไปอ่านตอนที่1 55555

คนญี่ปุ่นใส่ใจในการแสดงความยินดี และแสดงความขอบคุณมากๆค่ะ
แขกญี่ปุ่นที่เตรียมตัวมา ทราบว่าเราเป็นคนไทย
ก็ท่อง "ขอบคุณครับ" "ขอบคุณค่ะ" "ขอแสดงความยินดี" มาจากบ้านนะคะ
น่ารักกันอะไรเบอร์นี้ :)

เมื่อกล่าวขอบคุณและอำลาทุกคนครบเรียบร้อยแล้ว

ทางพนักโรงแรมที่ร่วมในงานทุกคน

น้องพนักงานเสริฟ บาร์เทนเด้อ เชฟ ทีมช่างแต่งหน้า

จะมายืนล้อมเราไว้ค่ะ เพื่อกล่าวแสดงความยินดีให้กับบ่าวสาวอีกครั้ง

น้ำตาจะไหล ซึ้งในความใส่ใจของเค้าค่ะ

งานไทยนี่งานไม่ทันจบเลอ หาพนักงานไม่เจอละ 555

เสร็จจากนี้เราก็วิ่งไปถ่ายรูปคู่ลงอัลบั้มอีก 1 ครั้งค่ะ

ต่อจากนั้นก็รีบเปลี่ยนชุดแล้วต่อด้วยอาฟเตอร์ปาร์ตี้ค่ะ

ขอคร่าวๆ เพราะจำไรไม่ได้มาก 55555

งานอาฟเต้อที่นี่ จ่ายตังค่าเข้าค่ะ งานเราคนละ 5000 เยน

มีเครื่องดื่ม และอาหาร และมีเกมส์แจกของรางวัล

เราเลือกเกมส์บิงโกค่ะ ฟังไม่ผิดค่ะ เราเล่นบิงโก 55555

ใครบิงโกก่อนก็ออกมาเอาของรางวัล ไล่จากรางวัลใหญ่ลงไปเล็กค่ะ

ก็สนุกสนานกันไป แบกรางวัลกลับบ้านกันไป

งานอาฟเต้อ เราใส่ชุดเดรสที่เราใส่ตอนงานหมั้นที่ไทยค่ะ

ละก็เปลี่ยนชุดนักเรียนญี่ปุ่นอีกชุดนึง เราอยากใส่ค่ะ เลยชวนสามีใส่ด้วย 555

นางก็ยอมว่ะ 5555555

คืนนั้นไปต่อกันอีก สองร้านค่ะ

เมาล้มมั่ง หลับคาร้านมั่ง นอนข้างถนนมั่ง หายไปติดต่อไม่ได้มั้ง

555555 เราเองกลับห้องตอนตีสามครึ่ง และหิวมาก

ดีที่ทางโรงแรม เอาอาหารเซ็ทของเรากับสามี

มาไว้ให้ที่ห้องค่ะ เพราะเราไม่ได้ทานในงาน 

นั่งกินมันตอนตีสามครึ่งนี่แหล่ะค่ะ 5555

ได้นอนตอนตีสี่นู่นน พระอาทิตย์ขึ้นละจ้าา เพิ่งได้ทิ้งตัวลงนอน

หมดวันสำหรับอังศุมาลินค่ะ 11โมง ยันตีสี่อีกวัน

1 งานแต่ง กับ 5 ชุดที่ต้องเปลี่ยน

ตอนหน้าน่าจะเป็นตอนสุดท้ายสำหรับรีวิวงานแต่งนะคะ

ฝากติดตามตอนต่อไป และต่อๆไปด้วย

มีอีกหลายเรื่องที่เราเห็นว่ามันดี หลังจากที่เราย้ายมาอยู่ที่ญี่ปุ่นค่ะ

ความน่ารักแบบไทย ถ้าได้ผสมผสานกับความเป็นระเบียบของญี่ปุ่น

คงจะดีไม่น้อยเลยนะคะว่าไม๊

สำหรับว่าที่เจ้าสาว ว่าที่เจ้าบ่าวเราไม่พูดถึงดีกว่าน่าจะน้อยที่เข้ามาอ่าน 5555

อะไรที่น่ารัก ที่ดีจากงานแต่งแบบญี่ปุ่นที่เรารีวิวไว้ ยินดีให้ลอกนะคะ

งานสมัยใหม่ไม่มีแบบแผน ทำตามใจ เอาที่เราชอบค่ะ งานแต่งทั้งที

ทำให้ถูกใจ และเป็นไปตามกำลังทรัพย์ที่มีนะคะ
ทุกสิ่งทุกอย่างที่ขึ้นชื่อว่างานแต่ง อัพราคาขึ้นเท่าตัวค่ะ
สิ่งของประดับตกแต่งไม่สำคัญ เท่าความรักความหวานของคู่บ่าวสาวนะคะ
ไม่เอางานแต่งหรูหรา แล้วปวดหัวตอนจ่ายตังเน้ออ

ตอนต่อไปจะพูดถึง ระบบการจัดการหลังงานแต่งทั้งหมดค่ะ

เงินยังไม่ได้จ่าย ซองเงินหล่ะอยู่ไหน ทุกสิ่งทุกอย่างที่ทิ้งไว้บนโต๊ะไปไหนแล้ว

ตอนหน้ามาตามหาพวกมันกันค่ะ